πλακουντοφαγώ

-έω, Α

(κατά τον Ησύχ.) τρώω πλακούντες.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πλακοῦς, -οῦντος + -φαγῶ (< -φαγος < θ. φαγ- τού ἐσθίω «τρώω», πρβλ. αόρ. β' ἔ-φαγ-ον), πρβλ. χορτο-φαγῶ].